De weegschaal is positief: enkele onsjes kwijt, geeft ze aan. Da's wel gunstig denk ik dan. Logisch natuurlijk als je bedenkt wat voor wedstrijd de A1 afgelopen zaterdag op de mat heeft gezet. Het zweet moest wel uit alle poriën gutsen bij het meemaken van zo'n pot en niet alleen bij mij als ik de reacties erna hoorde, haha. Wie had dat gedacht zo'n drie weken geleden na de goede tweestrijd in Pijnacker waarbij duidelijk ontwikkeling zichtbaar werd? Toen ontstond bij mij de hoop op 2x2 punten voor de eerstkomende twee wedstrijden. Deze zondag echter galmde een reclame pay-off door mijn hoofd: "In het verleden behaalde resultaten vormen geen garantie voor de toekomst!". Het bleek maar weer eens heldere, clichématige taal....
SKF A1 - KCC/Hijbeko A1 16-28
Onze eerste wedstrijd op het veld thuis tegen deze sympathieke ploeg SKF A1 was er één van zwoegen, wist ik mij te herinneren. Hard werken gaf ons toen uiteindelijk een mooie beloning (21-16). In de zaal een iets ander beeld, want hun 'sterspeler' raakte onderweg langdurig geblesseerd. Gunstig of niet? En dat weet je dus nooit, totdat de wedstrijd voorbij is. Naar aanleiding van vorig seizoen en de informatie, die ik gaandeweg vergaarde, is onze tegenstander thuis moeilijk te kloppen. Het team blijft werkelijk gaan tot het laatste fluitsignaal! Dus bij een 5-1 achterstand na 8 minuten spelen dreigde een doemscenario. Hoe kan het nu dat we niet meteen scherp zijn? Dit overkwam ons vaker namelijk. De prikkel van de achterstand werkte niettemin positief en het team wist via 6-2 bij 7-7 langszij te komen. Bij de 6-5 zag je overigens het vertrouwen en de controle al teruggekeerd. Vreemde ploeg heb ik toch.....
Door het benutten van de vrije ballen -eindelijk- en het creëren van diverse soorten kansen over alle schijven gingen we met een opluchtende 10-12 voorsprong de rust in. Wakker en opgeschrikt brak daarna een weergaloze periode aan, want we liepen plotsklaps uit naar 10-17, ofwel vanaf de 10-10 betekende het een serie van opeenvolgend zeven doelpunten! Dat is een compliment waard! Dit staaltje wist het team bijna te herhalen vanaf 14-18 tot en met 14-24. De eindstand was niet relevant meer, het vertoonde spel van de tweede helft echter wel. We hebben weer stappen gemaakt. Met een zaal doelgemiddelde tot aan deze wedstrijd van 26.2 - 19.2 blijkt ons grote scorend vermogen, nu nog slimmer omgaan met de andere zaken.
KCC/Hijbeko A1 - TOP A1 22-21
Wij kenden een schorsing en onze tegenstander twee belangrijke blessures. Laatste hield ik maar zo veel mogelijk bij de ploeg vandaan om onderschatting te voorkomen. Per slot van rekening had ik TOP A1 bezig gezien op het veld tegen Fortuna A1, die er op een gedegen manier goed vanaf ging en versloeg dit team PKC A1 in de eerste zaalwedstrijd. Alle hens aan dek dus! Zelf verwachtte ik een wedstrijd als tegen DSC A1, onze eerste thuiswedstrijd: strijden, maar wel uiteindelijk controleren. Tja, achteraf gezien had ik voor zo'n wedstrijdverloop meteen getekend natuurlijk.
De signalen vorige week waren wel zorgwekkend. Ik vond het team matig trainen en de donderdag was zelfs zeer mat. Een aantal zit dan ook in toetsweken, dus tegen die achtergrond is dat niet zo vreemd. Dat het ook z'n weerslag zou hebben op de zaterdag, was tevoren niet logisch. Het tegendeel bleek waar helaas. Ook in deze wedstrijd in no-time een 2-7 achterstand. Oude kwalen brachten ons erg aan het wankelen: overtredingen en niet sluiten bij het verdedigen. Daar profiteerde de tegenstander knap van en terecht. Wat een slappe hap! Pas bij 7-7 in de eerste helft kwam bij mij het vertrouwen terug. Een 10-13 ruststand was dragelijk. De prima ingevallen Nik van der Steen(A2) werd, zoals afgesproken, gewisseld met Stephan Groeneweg(B1), die meteen alvast veel ervaring kon opdoen voor het Zaal NK B1 (....). Ook Stephan viel uitstekend in, hoewel hij het wel zwaar had. Nik en Stephan bij deze: bedankt!
Na zo'n ruststand en de duidelijke taal in de kleedkamer zou je toch niet een zinderende tweede helft bevroeden? Dat werd het wel en voor velen een welkome afwisseling of ouverture van de dag. Eenzelfde beeld als de start van de eerste helft: TOP liep uit naar 11-16 "Hoe was dat mogelijk?" stelden Wilrik en ik elkaar aankijkend de vraag na de duidelijke schetsen in de rust. Niettemin hadden we geen van beiden de hoop opgegeven en met wat aanwijzingen en aanmoedigingen wisten we er nog iets van te bakken.
Enkele spelers stonden zichtbaar op en namen het voortouw. Met name onze Leading Lady Milou wierp zich als een ware leider op, sleurend, motiverend, hard werkend en ook nog scorend, liet zij de ploeg de juiste richting zien. Via 12-17 kwamen we met nog 06:05 minuten te gaan met 19-19 naast TOP (door invaller Bianca uit de A2, ook dank!). Daarna weer achter de feiten aanlopend door een overnamesituatie 19-20 en The Lady toen zeer zelfverzekerd eigenhandig zorgend voor de 20-20.
In de zenuwslopende laatste 2 minuten werkelijke speeltijd wist TOP echter nog 20-21 te maken door onze zoveelste domme en dus onnodige overtreding in de vorm van een doorbraakcorrectie. De sporthal leek uit z'n voegen te barsten. Een wonder dat er nog geen mensen van al dat spontaan aangezwollen zweet van de tribune gleden, zo veel spanning zat er in de laatste minuten. Een gelijkspel zou mooi zijn, dacht ik nog op dat moment, maar we kregen gelukkig meer. Met nog 00.49 op klok zette Stefan resoluut aan voor zijn vrije bal, die er eigenwijs en tergend via de rand er nog in ging. TOP ging nog voor de 2 punten, maar redde dat door een foute pass niet. De bal kwam nog één keer (hoopte ik) terug in het aanvalsvak van Milou, die zelf de bal ontving, deze zo'n 8 meter voor de korf doorspeelde naar Stephan, die retourneerde, waarop Milou toch licht twijfelend dacht: "Ach waarom ook niet?". Slechts 16 seconden scheidden ons toen van het laatste wedstrijdsignaal en warempel, die eigenzinnige dame van ons joeg de bal met een onfeilbaar schot door het gele mandje. Twee schoten van TOP misten gelukkig doel en wij zwijnden werkelijk met de uiteindelijke winst van 22-21! Zeggen ze niet dat je af en toe het geluk op je pad moet treffen? Dat was afgelopen zaterdag zeker het geval.
De reacties zijn na afloop natuurlijk heerlijk om te horen. Elke A1 sympathisant heeft genoten van de spanning in de laatste fase van de wedstrijd. Zulke wedstrijden blijven bij en zijn voor ons belangrijke leermomenten! Mooi was ook de opmerking van "Opa Deksel": "Hey Glenn (altijd met vriendelijke glimlach) dit is wat je noemt, het voor de poorten van de hel wegslepen!". Hij had gelijk, hoewel ik het vanuit mijn altijd positieve aard bekijk en zou vertalen als "Wij kropen door de kier van de deur van de Hemel".
TOP A1 heeft uitstekend gespeeld, was beter, wij waren mat over de hele linie, trokken op tijd bij en het geluk was aan onze zijde. Zo simpel is mijn conclusie. Het was wel retespannend :-)
Alle reserves, invallers, juryleden, publiek en andere support: bedankt!
Op zaterdag 7 januari om 12.15 uur is de wedstrijd om de 1e of 3e plek: PKC A1 - KCC/Hijbeko A1. Kom ons gerust aanmoedigen, we kunnen dat goed gebruiken!