Afgelopen zaterdag, moest de A1 thuis spelen tegen KZ/Hiltex. Op voorhand was dit een belangrijk duel, zowel KCC/Delta Logistiek als KZ/Hiltex stonden namelijk gedeeld tweede. Gelukkig hadden wij vandaag het thuisvoordeel! Na de tegenstander goed geanalyseerd te hebben, was het doel simpel: 2 punten. Helaas, hadden we een flinke tegenvaller: Stephan was van de week namelijk lichtgeblesseerd geraakt. Gelukkig bevatten we over een goede A-selectie en kon Lars zijn plek innemen.
In de eigen thuis hal begonnen we uiteraard goed! Eerste aanval, gelijk een doelpunt van Lars. Het spel bleef lang gelijk opgaan, tot 6-6 was het stuivertje wisselen. Hierna werd het eerste gaatje geslagen door KZ/Hiltex. Dit resulteerde in een 6-10 tussenstand. Vlak voor rust wisten we de schade aardig te beperken, door met een 13-14 ruststand de bespreekkamer op te zoeken. Hierin bespraken we hoe we de dames nog meer konden steunen in de strijd tegen de sterke dames van KZ/Hiltex.
We kwamen terug de zaal in met nieuwe energie en gevulde maagjes. Direct na rust lieten we zien dat we helemaal niks onderdoen voor KZ/Hiltex. We komen terug en pakken zelfs een voorsprong 17-16. Je ziet nog wel dat ons spel te wisselvallig is en dat moet de komende weken zeker constanter worden. Hierna krijgen we het toch wat lastiger en komen we wat moeilijker aan onze doelpuntjes. Bij een stand van 20-23 komt ons stormram het veld in! Stephan is nog net fit genoeg om een paar minuutjes mee te pakken. Hij komt het veld in voor Raoul. Wordt dit de ommekeer? Zolang hebben we niet meer en daarom dus: alles of niets! Heel de tweede helft heeft Chantal het eigenlijk al op der heupen en zij is dan ook degene die ons terugbrengt in de wedstrijd. Dit door de 21-24,22-24,24-25 en de 25-25 te maken. Heel het team pakt dit signaal op en weet dat we nu door moeten drukken. Stephan brengt ons zelfs op voorsprong, alleen is dit niet van lange duur. 50 seconde voor tijd wordt de gelijkmaker gescoord. Wordt het dan een puntendeling? Met nog 10 seconden op de klok krijgt de aanval nog eenmaal de bal. Wat er hierna gebeurt is een klein wondertje. Met nog ongeveer een microseconde op de klok laat Lars de bal los…. Bizar dit. Hij vliegt erin! Heel de zaal gaat los 27-26. Lars bekroonde hiermee een uitstekende wedstrijd. Het is altijd lastig als je een half uur van te horen hoort dat je in de basis begint. Hier was eigenlijk niks van te merken, want hij speelde erg goed.
Avonds hebben we de overwinning dan ook gevierd bij een ouderwets gezellig KCC-feest.
Doelpuntenmakers: Bobby 7x, Chantal 6x, Koen 5x, Lars 4x, Raoul 2x, Sophie, Stephan, Tessa ieder 1x