Door een zwaarbevochten overwinning op het Amsterdamse Blauw-Wit is KCC/SO natural 2 opgeklommen naar de 2e plaats, slechts 1 punt verwijderd van koploper DOS 46. KCC/SO natural 2 is op de goede weg. Verleden week werd onder aanvoering van een excellerende Stephan G, Sven en een 3 uit 6 scorende (+ stip) Adrienne, het lastige DVO aan de zegekar gebonden. De, toen nog, blauwzwarte formatie had de hele wedstrijd onder controle ondanks dat het zo nu en dan best benauwd werd. Maar de 20-24 zege werd verdiend mee huiswaarts genomen. Dit weekend kwamen dus de Hoofdstedelingen op bezoek.
De reserves van Blauw-Wit maken al jarenlang de dienst uit in de Ereklasse en Korfbal League. Een tegenstander dus om rekening mee te houden en die ook nog eens 72 maal de korf had weten te vinden in de voorgaande 3 wedstrijden. Met prachtige nieuwe shirts en de bedrijfsnaam MSX van onze bloedeigen coach Diepenhorst op de borst moesten de Amsterdammers maar eens stevig aan de tand gevoeld worden. De tijd is er rijp voor vond ook coach Diepenhorst. De heren Zwart en Pluister hadden vandaag de regie in handen en dat zou niet onopgemerkt blijven.
De wedstrijd begon, ondanks het bijna windstille weer, stormachtig. Na slechts 9 seconden had Dekkers de mand al gevonden. Dat leek een goed voorteken. Maar BW was niet onder de indruk. Deze jonge, talentvolle ploeg zat niet bij de pakken neer en via 2-4 werd na 15 minuten de 3-7 genoteerd. Bij 3-6 werd door BW nog een strafworp gemist. Het zou niet de enige zijn. Het was dus tijd voor een time-out aan KCC-zijde. Dat hielp niet meteen maar gaandeweg konden Groeneweg en Tessa van afstand tot 5-7 ophalen. Toch liepen de Amsterdammers ondanks treffers van Mark en Groeneweg weer uit naar 7-10 en dat leek ook de ruststand te worden. Maar Dekkers stak daar een stokje voor, door met een prachtige doorloopbal, vlak voor rust, nummer 8 er in te gooien. Een 8-10 ruststand met in het achterhoofd de wetenschap dat wel erg veel scheidsrechtelijke beslissingen in ons nadeel waren gevallen. Daar moest dus wat aan gedaan worden.
Ook KCC/SO natural 2 heeft een jonge, talentvolle ploeg die nog moet leren de wedstrijd te lezen. Hoewel het na de thee allemaal nog niet echt voortvarend ging en de scores lang uitbleven was het ineens binnen een minuut door afstandstreffers van Demi en Tessa gelijk. 10-10. We kregen steeds meer grip op het spel en konden de druk nog meer opvoeren. Chantal zorgde er voor dat we voor het eerst, na de openingstreffer, weer op voorsprong kwamen. 11-10. We kregen de blauwwitten echter niet definitief op de knieën. Nadat BW weer gelijk was gekomen besloot Diepenhorst tot een wissel en zette Sven in. Die zorgde al snel voor 12-11 maar verder dan dit kwamen de zwartwitten niet. Ook BW kon geen potten breken maar maakte toch weer gelijk. Inmiddels waren we al 25 minuten op weg in deze 2e helft.
Toen Dekkers 9 minuten voor tijd de 13-12 liet aantekenen kon hij nog niet bevroeden dat hij daarmee de winnende treffer had gemaakt. Het was een doelpuntarme 2e helft geweest waarbij de spanning gelukkig veel goed maakte. En ook het optreden van het scheidrechtelijke duo zou veel invloed hebben op het verdere spelverloop. Het werd nog bloedspannend. BW had inmiddels driftig gewisseld om minstens nog een gelijkspel te kunnen afdwingen. En wellicht meer. Zeven minuten voor tijd kregen ze een strafworp toegewezen. Deze mocht, in tegenstelling tot de vorigen, niet gemist worden. Dat gebeurde ook niet maar het doelpunt werd op aangeven van de assistent-scheidsrechter alsnog afgekeurd. De nemer van de strafworp zou met zijn voet over de strafworpstreep hebben gestaan. En dat mag niet. De regel zal ongetwijfeld bestaan en terecht zijn toegepast. Maar of de regel ooit eerder is toegepast? Ik vraag het mij af. Maar een keer moet de eerste keer zijn, toch? En het kwam ons uiteraard niet verkeerd uit. De Amsterdammers waren hierdoor dermate van slag dat ze in die resterende 7 minuten niet meer tot een fatsoenlijke aanval in staat waren. Het was voor hen nu een kwestie van pompen of verzuipen en de ongecontroleerde acties werden, veelal terecht, door de scheidsrechter bestraft. Zo konden we na 70 minuten knokken de beoogde overwinning binnen halen.
Ondanks de minimale score was het een aardige wedstrijd om te zien. Beide ploegen streden voor elke centimeter. Aan beide zijden overheerste de verdediging en waren de aanvallers niet scherp genoeg om het verschil te maken. Dit keer viel het dubbeltje onze kant op. En dat moet maar zo blijven. Volgende week gaan de Capellenaren met de gehele selectie naar Fortuna in Delft. Om te winnen natuurlijk en wij zetten dan meteen die mindere score even recht.
Doelpunten: Groeneweg en Dekkers 3, Mark en Tessa 2, Sven, Demi en Chantal ieder 1
Ook bij deze wedstrijd was Peter van Dieren aanwezig. Klik hier voor zijn foto's.