De C3 heeft opnieuw met overmacht gewonnen: 9-1. Je kunt wedstrijden op allerlei manier beschrijven. Spannend, zinderend, dynamisch. Welnu, geen van deze omschrijvingen kun je echt loslaten op de laatste wedstrijd. Je hebt ook andere formuleringen. Mat, tam, beetje saai. Dat is weer het andere uiterste, maar echt spannend werd het niet. Toch hebben de toeschouwers genoten, al was het maar van het heerlijke zonnetje.

De eerste helft kwam nogal langzaam op gang. Spelers stonden veel stil en het spel lag steeds stil. Dit had misschien ook te maken met het feit dat er vrij veel gefloten werd. Met name voor het lopen met de bal, waar de tegenstander nogal moeite mee had. Toch werd er al heel snel een paar keer gewisseld. KCC/Delta Logistiek stond al snel met 2-0 voor, gevolgd door een tegendoelpunt van IJsselvogels. Voor IJsselvogels bleef het daar verder bij. Maar KCC/Delta Logistiek ging nog even goed los. De eerste helft kenmerkte zich door een behoorlijk aantal strafworpen, waar Laura er diverse voor haar rekening kon nemen, een mooie kopbal van Nick(die daarnaast ook een behoorlijk aantal scores kon maken na mooi voorwerk van de andere spelers). De eerste helft eindigde met een tussenstand van 7-1 met scores van Nick, Marieke en Siep. Charly kon een paar keer goed tussen de bal komen, maar IJsselvogels zat behoorlijk dicht op de persoon.

Je hoeft niet heel veel spelinzicht te hebben om vast te stellen dat de tweede helft voor de verdedigende vier spelers tamelijk saai was (twee wisselspelers). De aanval begon met Carlijn, Laura, Mark en Siep. Siep had wel een paar vrolijke minuten vanwege de lengte van zijn tegenspeler, maar die moest er na een tijdje uit vanwege een blessure. De tweede helft verliep verder vrij onrustig, slordig en er was ook heel veel pech. Echt heel veel pech. Dit tot wanhoop van de verdedigers, want het kwam maar niet tot scoren. Het lag niet aan de verdediging, want die wist steeds binnen no time de bal bij de aanval te krijgen, maar de bal wilde er maar niet in. Voor de verslaggever kwamen er weer nieuwe termen voorbij als “denk aan het vierkantje” en uiteindelijk wist Mark na de zoveelste mooie doorlooppoging te scoren. Het werd op het eind een behoorlijk gepingpong en Banoe gooide de laatste bal in de mand. Vincent wist zich zeer verdienstelijk te maken door veelvuldig tussen de bal te springen, net als Nick, die met name in de tweede helft uit pure frustratie steeds tussen de aanval en de bal zat. Voor Can was het waarschijnlijk helemaal frustrerend, nu hij in de tweede helft eigenlijk alleen in de verdediging heeft gestaan. Gelukkig kon hij ’s middags nog met de C4 knallen. De wedstrijd kwam aan het eind gelukkig toch nog behoorlijk los, maar C3…. De volgende wedstrijd mag het allemaal weer wat flitsender. Alleen winnen is voor het publiek niet meer genoeg.