Na een wat rommelig begin van het seizoen was de A3 met de volgende mensen aan de competitie begonnen. Dames: Jamie, Kaylee, Santha en Sofie. Heren: Thom, Yvar, Job, Menno en Duncan. Van tevoren hadden wij, de trainers, ons als doel gesteld voor het kampioenschap te strijden, want we zagen al snel in de oefencampagne dat dit team meer in de mars heeft dan ze zelf misschien denken.

We begonnen de competitie tegen de op papier zwakste tegenstander: Wion A2. Het begin was wat onwennig, maar in de loop van de wedstrijd werd het verschil steeds duidelijker zichtbaar en begon men de aanvallen beter op te zetten, waarbij veelvuldig het schot werd gepakt. Verdedigend werd het ook aardig dicht gehouden. Dit resulteerde dan ook in een 11-3 overwinning. Het enige minpunt was nog dat het spel van de 1e helft niet doorgezet werd in de 2e helft, maar misschien speelde toen de warmte mee.

De tweede wedstrijd moesten we aantreden tegen HKC A2. Al met al was de 1e helft van deze wedstrijd het beste. Bij tijd en wijle werd de tegenstander volledig weggespeeld door ruim spel en een hoog baltempo. Er vielen dan ook hele mooiste doelpunten. Alleen jammer dat tegen het einde van de 1e helft er wat laconiek werd verdedigd. De 2e helft was minder in aanvallend opzicht, maar weer juist beter in verdedigend opzicht. Vooral de laatste 15 minuten van de wedstrijd. Zodoende werd er toch nog ruim gewonnen met 14-9.

Wedstrijd nummer 3 was tegen Vriendenschaar (B) A1. In deze wedstrijd was wederom de 1e helft het beste. Er werd fel op de bal verdedigd waardoor we veel konden aanvallen, alleen het vizier stond niet al te scherp. Er werden teveel kansen gemist, waardoor we gingen rusten met slechts een 5-2 voorsprong. De 2e helft leek het wel alsof iedereen alles in de kleedkamer had achtergelaten. Er werden ineens domme overtredingen gemaakt. Niet geconcentreerd verdedigd en er werd veelvuldig balverlies geleden. Aanvallend werden er, ook al kon dat bijna niet, nog meer kansen verprutst of eenvoudigweg gemist. Hierdoor konden we de 2e helft nog maar één! keer de korf vinden, waardoor er uiteindelijk een 6-6 gelijkspel uit de koker rolde. Afijn, nog steeds ongeslagen dachten we maar.

De vierde wedstrijd was uit tegen Korbatjo op gras (ja, het bestaat nog). In deze wedstrijd hebben we getest hoeveel slordige passes we uit de hoed kunnen toveren. Helaas voor de statistici onder jullie zijn we maar gestopt met tellen, want het ging te hard. Niettemin werd er wel enorm geknokt voor elke bal en werd er goed verdedigd (al vond de scheidsrechter het af en toe blijkbaar nog niet goed genoeg). We zijn in die wedstrijd maar één keer achtergekomen en dat was de 2-1. De rest van de wedstrijd hebben we alleen maar voor gestaan, al had de marge ruimer gemoeten. Hierdoor bleef het tot het eind toe spannend. In de laatste 5 minuten sloegen we uiteindelijk keihard toe met 2 doelpunten waardoor we de wedstrijd wonnen met 9-7.

De één na laatste wedstrijd speelden we tegen Deetos A3, waar we ook tegen geoefend hadden. We wisten dus min of meer welke tegenstander we aan konden treffen. Het werd een wedstrijd waarbij het om en om ging en het dus alle kanten op kon gaan. Het was helaas geen goede wedstrijd van onze kant maar met hard werken voor elkaar, wilskracht tonen en een portie geluk konden we gelukkig op het eind de wedstrijd naar ons toe trekken. 7-5 winst.

De laatste wedstrijd speelden we afgelopen zaterdag tegen de runner-up Kinderdijk A2 die nog geen enkel punt had gemorst en daarnaast een week ervoor HKC met 12-0 had vermorzeld. We begonnen, om de sfeer er alvast in te krijgen, met een gezamenlijk ontbijt om daarna rustig naar de wedstrijd toe te werken. Blijkbaar zat iedereen nog met het gezellig ontbijtje in z’n hoofd want we begonnen werkelijk dramatisch aan deze wedstrijd. We stonden in no-time met 3-0 achter. Gelukkig begonnen we toen wakker te worden en kwamen we vlak voor rust nog een klein beetje terug tot 2-5! Waar menigeen langs de kant geen cent meer gaf voor de kansen van de A3 bleven wij, als trainers, nog steeds het vertrouwen hebben dat de ploeg het kon. Na dan ook in de rust gezegd te hebben waar het aan lag en te vertellen dat ze hun tegenstander moesten op vreten en dat het publiek niet voor niets was gekomen, begonnen we aan de 2e helft. En hoe… Ik wil niet zeggen dat de spelers ontketend waren, maar we waren meteen van het begin veel en veel feller dan in de 1e helft. Kinderdijk kreeg steeds minder ruimte en werd steeds minder gevaarlijk. Langzaam aan kropen we dan ook steeds dichterbij van 5-2 achter naar 5-5. Je zag aan de spelers dat ze ook steeds meer vertrouwen kregen. Ook al kwamen we nog één keer achter, het deed ons niks meer. Je zag al aan Kinderdijk dat ze wanhopig begonnen te worden. Helemaal toen we meteen na de 5-6 al weer op gelijke hoogte kwamen. De laatste 15 minuten speelden we dan ook met veel vertrouwen de kansen uit terwijl Kinderdijk nauwelijks meer kansen kreeg. Dit resulteerde dan ook in een schitterende 8-6 overwinning. Wij zijn als trainers dan ook zeer trots dat de A3 liet zien over welke veerkracht ze beschikken en dat ze keihard kunnen werken. Petje af, wanneer je met zo’n 1e helft de wedstrijd dusdanig weet te kantelen zodat je als de terechte Kampioen het veld kan afstappen!

Wij willen alle ouders bedanken voor het rijden en de support de afgelopen weken. Maar zeker willen we de spelers bedanken voor hun inzet en gretigheid om te leren. Ga zo door en we kunnen een leuk seizoen tegemoet zien. En niet te vergeten willen we Mieke en Vera heel erg bedanken voor het invallen en reserve staan. Jullie hebben ook zeker je steentje aan het kampioenschap bijgedragen. Bedankt! En nu op voor het kampioenschap in de zaal!

De trotse trainers/coaches van de A3.