Geen unieke prestatie maar wel een prestatie die maar zelden voorkomt. PKC is dit seizoen de enige A2 ploeg die in de Overgangsklasse A-jeugd in de zaal mee speelt. Zeer waarschijnlijk komen Dalto A2 en Dos ’46 A2 volgend seizoen ook er bij. Zeker is dat na het behalen van het kampioenschap KCC/Hijbeko A2 ook op het “hoogst haalbare” gaat spelen.

De ploeg van coaches Edith Wolvers en Maarten Medendorp hebben een wisselvallig seizoen gekend, niet altijd goed spel maar wel altijd hard gewerkt. Het is een van de kenmerken van de ploeg, hard werken, veel emotie en erg veel beleving.
Voornamelijk de grootste Feyenoord-fan van de vereniging Marcel Reijm, altijd hard werken en nooit klagen. Dit positieve gedrag slaat door op de hele ploeg en iedereen is bereid om voor elkaar te werken. Heerlijk om zo’n ploeg te coachen en te trainen! Elke wedstrijd was er de strijd en bijna elke week een andere uitblinker. Het is misschien een logisch gevolg van de elke week gewijzigde opstelling maar, zeker geen makkelijke opgave. Nooit de tijd om te wennen aan een vast vak blijft lastig.

Toch zijn er altijd weer spelers waar van je voor de wedstrijd al kan zeggen: “Die gaat 90% rebounds pakken”. Zo bleek Heleen Fetter een erg belangrijke schakel in de wedstrijd tegen IJsselvogels en De Meervogels uit. Hetzelfde voor Robert Wamsteker die na 10 minuten er al uitziet alsof hij 3 uur aan rennen is. Rood hoofd en net onder zijn wenkbrauwen door kijkend is hij vaak te vinden in de rebound en toch wekelijks 4 a 5 goaltjes. Veel in de afwisseling met Emiel die met inzicht en een 1-1 actie veel in huis heeft.

Ook het onverwachte gebeurde in een aantal wedstrijden, KOAG thuis bijvoorbeeld. Nick Fase en Thomas de Vette in 1 vak en je verwacht dat Nick de ballen erin gaat gooien en Thomas de rebound verzorgt. Thomas had stiekem de doelpunt-handschoenen van Nick verwisseld met zijn rebound-wanten. Waar Nick deze wedstrijd veel rebounds gepakt heeft stond Thomas de ballen uit alle hoeken van het veld ze erin te gooien. Of een Michelle die als kleinste van de hele A-jeugd regelmatig een reboundje pikt van een heer, vervolgens naar de middellijn stuitert en daar weer de bal aan het aanvalsvak aflevert.

“Stille Willie” Nouchka Oenema kan je het beste beschrijven als een denker met een zuivere pass en een ver schot. Pakt wekelijks haar doelpuntje mee en zorgt dat het vak lekker loopt en de heren zich alleen maar zorgen hoeven maken om zelf vrij te komen. Een foute pass of een verkeerde keuze maak je zelden mee, het is zeker geen “doorgeefluik” in het veld. Eerder een slimme dame met bewustzijn van haar eigen kansen. Met de terugkomst van Lisette ‘Zaaltje’ Zaal waren we destijds heel erg blij mee en na zo’n 13 wedstrijden kunnen we dit nog steeds zijn! Verdedigend op karakter blijkt het een goede combinatie met Lisette Krabbendam die niet de snelste is maar, altijd op de goede plek staat en vaak aanspeelbaar. Voor mensen die geen verstand van korfbal hebben zal ze niet opvallen maar, een echte puntspeler zou niet zonder kunnen.

Het was een spannend zaalseizoen met veel wedstrijden die in de laatste 5 minuten werden beslist. Ik wil via deze weg de reserves heel erg bedanken en in het bijzonder Nik van der Steen en Tessa Noordzij die toch wel beslissend waren in een paar wedstrijden met doelpunten van beide en mooie eindpasses van Tessa.

Op naar het veld!

Klik hier voor foto's van de huldiging.