Afgelopen zaterdag reisde de A1 af naar Sassenheim om aldaar de confrontatie aan te gaan met het gerenommeerde TOP/Wereldtickets.nl A1. Anouk speelde voor de geblesseerde Tessa. KCC/Delta Logistiek moest winnen om uitzicht te houden op een kruisfinaleplaats. Tegen TOP wat in de middenmoot bivakkeert zou dat mogelijk moeten zijn. Je zou dan verwachten dat de ploeg optimaal gemotiveerd zou zijn en de tegenstander 60 minuten lang op de huid zou zitten om een goed resultaat af te dwingen. Helaas heb ik die instelling niet gezien in deze wedstrijd. En daarmee is ook meteen het verlies verklaard.

KCC/Delta Logistiek begon goed en opende in de 2e minuut, via een doorloop van Kain, de score. Toen Kain 8 minuten later een stip benutte stond het echter al 3-1 voor de Sassenheimers. En toen het halverwege 6-2 stond vond Robin de tijd rijp om een time-out te nemen. Dat had niet direct het gewenste resultaat want het werd nog 7-2 maar daarna werd via Nik, Stephan en Milou de stand naar 7-5 getild. TOP bleef het initiatief houden maar toch sloop KCC dichterbij. Met nog 6 minuten te gaan legde Chantal aan voor de 8-7 nadat Kain daarvoor met een stip voor 8-6 had gezorgd. In de 27e minuut werd driemaal gescoord. Eenmaal TOP en tweemaal Nik en stond het, met nog 2 minuten te gaan, weer gelijk 9-9. Toch gaf men het in die 2 minuten weer volledig uit handen en werd met een 11-9 achterstand de kleedkamers opgezocht.

Voor coach Robin de opdracht om de koppies weer allemaal omhoog en in dezelfde richting te krijgen. Of dat gelukt was moest de 2e helft uitwijzen. KCC opende na 3 minuten via Nik weer de score 11-10. Daarna was het tot aan de 16e minuut steeds TOP wat naar 2 punten uitliep en KCC/Delta Logistiek wat tot 1 punt inliep. Dat ging zo: Milou 12-11, Kain 13-12, Milou 14-13, Cathy 15-14 en Chantal 16-15. Toen Stephan 10 minuten voor tijd de 16-16 liet aantekenen gingen de Capelse supporters er eens goed voor zitten want nu zou het toch wel gaan gebeuren. Het zogenaamde “erop en erover”. Femke kwam er in voor Chantal en je zou toch verwachten dat het heilige vuur de spelers nu wel te pakken zou hebben. Maar helaas het heilige vuur bleek een waakvlammetje te zijn wat zelfs nog helemaal gedoofd werd. Alles wat fout kon gaan ging ook fout en met onze welwillende medewerking kon TOP weer naar 18-16 uitlopen. Met nog 5 minuten op de klok zou dat nog te overbruggen zijn maar de mentaliteit en discipline ontbrak. Het leek er zelfs veel op of men het niet eens wilde. Een vreemde gewaarwording na de heroïsche daden in de voorgaande weken. In de laatste minuut mocht Stephan nog een stip benutten en de eindstand op 18-17 brengen.

Ik loop niet meer op de zaken vooruit. De volgende week komt KZ/Hiltex op bezoek. Mooie gelegenheid om, nog net op tijd, orde op zaken te stellen. Maar dan moet er wel stevig aan de mentaliteit gesleuteld worden. Een avondje training inleveren voor een pittige praatsessie lijkt mij geen overbodige luxe.

Tot zaterdag

Kijk hier voor de foto's van deze wedstrijd