In een tot nu ijzersterk zaalseizoen, trof de D3 vandaag in een uitwedstrijd de club Vriendenschaar. Omdat de vorige wedstrijd met 8-2 was gewonnen, ging het team de wedstrijd vol vertrouwen tegemoet.

Dat leek ook zeer terecht, want al snel stond KCC met 3-0 voor. Vanaf de hoge tribune, waar het publiek en dus ook de verslaggever de wedstrijd gadesloegen, was al opgevallen dat er behoorlijk lange jongen bij de tegenspeler in het veld stond. Hij leek wel 2 meter en zo heet hij vanaf nu dan ook. Het lengteverschil met de KCC verdediger was ongeveer 1 meter, want dat was Misja. De wedstrijd begon weer met een letterlijk vliegende start van Laura, waarbij twee prachtig opgezette aanvallen van Banoe helaas niet tot een score leidden. Door behoorlijk slordig spel van de tegenstander kon de KCC verdediging er steeds tussen springen. Carlijn en Lisanne zorgden diverse malen dat de bal naar de aanval kon en het eerste rake schot van Marieke kwam tot stand na een hele mooie combinatie. De 2 meter begon echter steeds beter in het spel te raken en zat er vaak tussen. Dat kon KCC echter niet weerhouden van een tweede raak schot van Mark, na een werkelijk uitstekende opbouw. Na de wissel zorgden een paar snoeischerpe passes ervoor dat door een hele mooie combinatie van Can en Carlijn, Can het derde doelpunt kon scoren.

Maar wat gebeurde er toen. Was het de gourmet van de avond ervoor, die verkeerd was gevallen, of was het de 2 meter die angst begon in te boezemen. Alhoewel er in de aanval prima werd rondgespeeld, er mooie combinaties waren van onder andere Misja en Carlijn, er bij de verdediging diverse keren mooie onderscheppingen waren van Laura en Banoe, in een paar minuten tijd het ging ineens van 3-0 naar 3-1, 3-2 en net voor de rust zelfs naar 3-3. De D3 kon weer opnieuw beginnen.

De tweede helft begon dus met een hele spannende tussenstand en de spelers waren tot het uiterste gespannen. Vanaf de zijlijn hoorden we nieuwe kreten zoals ‘blijf laag’, ‘hand erbij’ en ook de tribune begon zich ermee te bemoeien ‘bal over de grond’. Dit laatste om te voorkomen dat de 2 meter er steeds tussen sprong. De tweede helft begon met twee wisselingen. Marieke was vervangen door Santiago en Misja hoefde niet langer bang te zijn dat ze nekklachten aan de wedstrijd zou overhouden. Zij mocht een wat kleiner iemand verdedigen. De beurt was aan Can om de 2 meter in bedwang te houden. Hij lokte de lange jongen diverse keren weg, maar lengte blijft lastig verdedigen. Lisanne zat er verschillende keren mooi tussen en na een zogenaamd vetermomentje, waarin het team even op adem kon komen, zorgde de tweede mooie combinatie Laura-Mark voor het verlossende vierde doelpunt door Mark. Santiago vloog inmiddels over het veld en wist heel wat ballen te onderscheppen. Het laatste deel van de wedstrijd werd gedomineerd door vele onderscheppingen van de 2 meter, die Carlijn werkelijk een paar keer succesvol na deed. Het mocht niet baten. Er ging geen bal meer in. Sterker nog, de bal die erin ging, ging er ook weer uit. Jammer Carlijn. Met dank aan de vliegende Santiago en vele goede onderscheppingen van bijna het hele team, zowel aanval als verdediging, hebben ze de voorsprong weten te behouden. Maar de volgende keer geen teamgourmet meer de avond voor een wedstrijd. Pfft.