Dat was het dan, het zaalseizoen… En wat voor één. In een loodzware poule, met veel kapers op de kust voor een plek in de playoffs moesten we laten zien dat we een van de favorieten waren voor het kampioenschap. Het pakte iets anders uit: een wisselvallig seizoen waardoor we met de hakken over de sloot naar de kruisfinales zouden gaan. Maar het belangrijkste, we stonden er weer. Het feest kon weer beginnen…
En wat voor een feest zou het worden? Drie keer is scheepsrecht. Wetend dat de absolute topvorm er niet is, hebben wij de ervaring. Onder het motto ‘wat er ook gebeurt in het veld, wij staan als een man achter de spelers’ werd er naar elke wedstrijd toegeleefd.
Als supporter, in je beste outfit gehesen, het grootst mogelijke aantal decibellen producerend, probeer je het beste naar boven te halen in het team. En vooral de support van de tegenstander overstemmen op elk front. Hebben we het beste van KCC gezien? Nee, helaas niet. Geen doelpuntenregen dit jaar. Maar we hebben wel genoten van de strijd en vechtlust. Jezelf herontdekken uit een kansloze positie, op karakter. Dat is waarin we hebben uitgeblonken, dat is de brandstof voor de negende man, dat is waarom we van jullie hebben genoten!
Voor onze Capelse korfballende helden, want zwart en wit dat zit ons in het hart… #trots
De Negende Man
.jpg)
